- przewidzieć się
- сов.показа́ться, почу́диться
przewidziało ci się — тебе́ показа́лось
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przewidziało ci się — тебе́ показа́лось
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przewidzieć — dk VIIa, przewidziećdzę, przewidziećdzisz, przewidziećwidź, przewidziećdział, przewidziećdzieli, przewidziećdziany przewidywać ndk VIIIa, przewidziećduję, przewidziećdujesz, przewidziećduj, przewidziećywał, przewidziećywany 1. «przeczuć, odgadnąć … Słownik języka polskiego
malować się — I – pomalować się, umalować się {{/stl 13}}{{stl 7}} kolorować swoje ciało (zwykle twarz), pokrywając je odpowiednimi barwnikami; upiększać się, robić sobie makijaż, szminkować się, różować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Malować się przed lustrem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tocząc się, obracając się, przemieścić się w jakimś kierunku, zbliżyć się do jakiegoś miejsca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kamień potoczył się po stoku. Kulka spadła ze stołu i potoczyła … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
obliczyć — dk VIb, obliczyćczę, obliczyćczysz, obliczyćlicz, obliczyćczył, obliczyćczony obliczać ndk I, obliczyćam, obliczyćasz, obliczyćają, obliczyćaj, obliczyćał, obliczyćany 1. «dokonać obrachunku» Obliczyć dochód, stratę. Obliczyć swoje oszczędności.… … Słownik języka polskiego
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
pismo — n III, Ms. piśmie 1. blm «zespół znaków graficznych będących znakami dźwięków lub pojęć; ogół liter składających się na dany alfabet» Pismo maszynowe, ręczne. Krój, format, rodzaj pisma. Wynalazek pisma. ∆ Pismo alfabetyczne «pismo, w którym… … Słownik języka polskiego
spojrzeć — dk VIIb, spojrzećjrzę, spojrzećjrzysz, spójrz a. spojrzyj, spojrzećjrzał, spojrzećeli spoglądać ndk I, spojrzećam, spojrzećasz, spojrzećają, spojrzećaj, spojrzećał 1. «skierować, zwrócić wzrok, oczy; rzucić okiem, popatrzeć; o oczach, wzroku:… … Słownik języka polskiego